Հայտարարություն

Սիրելի ուսանողներ,
Այսօր` 19:19-ին, Մաշտոցի պուրակում ելույթ կունենա ԵՊԼՀ դասախոս, կրթության փորձագետ Նվարդ Մանասյանը: Nvard Vahané Manasian
Թեման` ԲՈՒՀերի ինքնավարությունը Հայաստանում:
Սիրով սպասում ենք բոլորիդ:

ՀԱՅՏԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ

Հայաստանի Հանրապետության տարածքում արդեն հաճախակի դարձած, ամենաթողության հետևանքով ստեղծված, աննախադեպ խայտառակ դրսևորումները արդեն անցել են չափն ու սահմանը:
Ազատ ուսանողների ֆորումը դատապարտում է Հունիսի 17-ին ժամը 23:00-ի սահմաններում ՀՀ ԱԺ պատգամավոր Ռուբեն Հայրապետյանին պատկանող «Հարսնաքար» ռեստորանային համալիրի անվտանգության աշխատակիցների կողմից կատարված ապօրինի և հանցավոր գործողությունները որոնք մեզ՝ ՀՀ քաղաքացիներիս հիշեցնում են ֆաշիստական բարքերը: Ազատ ուսանողների ֆորումը միաժամանակ իր զորակցությունն է հայտնում ՀՀ բոլոր այն քաղաքացիներին ովքեր համախմբվել են ընդդեմ այս այլանդակ դրսևորման և պատրաստակամություն է հայտնում մինչև վերջ անել հնարավոր ամեն բան, որպեսզի այսօրինակ անբարոյական դրսևորումները ստանան իրենց արժանի պատասխանը: Պահանջում ենք պատկան մարմիններից հնարավորինս թափանցիկ և շուտափույթ լուծում տալ և պատժել մեղավորներին օրենքի ամբողջ խստությամբ՝ անկախ իրենց և իրենց տերերի ով լինելուց: ՀՀ քաղաքացիները այսօր, ավելի քան երբեք, պարտավոր են արձագանքել և տերը լինել սեփական իրավունքների: Կոչ ենք անում բոլոր իրենց մտավորական համարող անհատներին, բարձրաձայնել և վեր կանգնել բոլոր տեսակի վախերից և քաղաքական բարդույթներից, քանի որ որևէ մեկը իրավունք չունի Հայաստանի Հանրապետությունը շփոթել Ֆաշիստական ռեժիմի հետ՝ պղծելով և արատավորելով հայ մարդու տեսակը:

ԱՈւՖ Խորհուրդ

Հարցազրույց   ՀՏ Հայկոյի  և «ԱՈՒՖ »–ի անդամ ` Նարեկ Սամսոնյանի  հետ

Ինչպե՞ս առաջացավ  նոր երգի`                 « Անտիսիստեմ»- ի գաղափարը

ՀՏ Հայկո- Երգի ստեղծման առաջարկը եղավ «Ազատ Ուսանողների Ֆորում»-ի կողմից: Առաջարկեցին մի այնպիսի երգ ստեղծել  Բրյուսովի վերջին իրադարձությունների հետ կապված, որը  կոգևորի համախմբված ուսանողներին և նրանց միանալ ցանկացողներին, և որը  պետք է   ցույց տար  Հայ իրականությունը:

Ինչի՞ց  բխեց բովանդակությունը

ՀՏ Հայկո-Ինչ վերաբերում է երգի բովանդակությանը ասեմ, որ նմանատիպ  թեմաներ ես վաղուց եմ շոշափում, կարելի է ասել դա իմ ընտրած ճանապարհն է: Այն ինչ շոշափվել է երգի մեջ, ավելի գլոբալ է  և  չի սահմանափակվում  միայն  Բրյուսովի  կրթական համակարգը ներկայացնելով:

Ինչու՞ հենց  ՀՏ Հայկոն

Նարեկ- Երգը  Հայկոյի  ոճի մեջ է : Աջակցություն որպես այդպիսին մենք չենք ակնկալել զուտ երգի տեսքով, այսինքն` մեզ համար կարևոր էր նաև , որ այդ մարդը կիսի մեր գաղափարները :

Շատերի կողմից ենք աջակցության  առաջարկ ստացել, նաև մենք ենք դիմել,  սակայն , երևի  թե լավն էլ այն էր, որ միայն Հայկոն ընդունեց առաջարկը: Սա իրականում այն գաղափարն է, որը քչերը կարող են  իրենց թույլ տալ արտահայտել,  քանի որ տարբեր ձևերով կախվածության մեջ են գտնվում տարբեր համակարգերից, և դրան դեմ գնալը ավելի շատ վնասակար էր, քան թե օգտակար:

ՀՏ  Հայկո - Քանի որ սա նման ուղղվածության իմ առաջին երգը չէ, և  արդեն պատկերացում  են ունեցել իմ աշխարհայացքի մասին , գուցե հենց դա էլ առիթ է հանդիսացել, որ ինձ դիմեն:

Հայկո,  ի՞նչ կասես  ԱՈՒՖ-ի մաին, ինչպե՞ս ես գնահատում նրանց գործողությունները:

ՀՏ Հայկո- ԱՈՒՖ-ի գործունեությունը իհարկե դրական եմ գնահատում, և ընդհանրապես, եթե դրական չգնահատեի դժվար համաձայնվեի ինչ -որ ձևով օգնել...... Ուսանողության դերը շատ կարևոր է մեր երկրի զարգացման համար, որի յուրօրինակ նախադեպն է Բրյուսովի ուսանողների սկսած նախաձեռնությունը: Հուսով եմ` ուսանողները իրենց ակտիվությունը կշարունակեն նույն տեմպով:

Այսինքն ՀՏ Հայկոն և ԱՈՒՖ-ը համագործակցու՞մ են

Նարեկ - Համագործակցությունը միանշանակ  կշարունակվի, անկախ նրանից, թե դա ինչ տեսքով կլինի: Բոլոր նրանք , ովքեր մեր գաղափարակիցը կլինեն ու կհամարեն, որ իրենք գործ ունեն անելու, կհամգործակցենք նրանց հետ: Կարծում եմ` դա հենց այն է , ինչ հարկավոր է, ոչ թե այն,  ինչ անում են շատ քաղաքական գործիչներ կամ Հասարակական Կազմակերպություններ:

ՀՏ Հայկո –Այո, ես պատրաստ եմ համագործակցության և մինչև վերջ հավատարիմ կմնամ իմ գաղափարներին ու սկզբունքներին, որը շատ դեպքերում համընկնում է  ԱՈՒՖ-ի  գաղափարների հետ, հակառակ դեպքում` չէի ընդունի երգ ստեղծելու առաջարկը:

Երգը քննադատության  առչիթ չտվե՞ց,  ճնշելու փոձեր չեն  եղե՞լ

ՀՏ Հայկո- Ճնշումներ չեն եղել,  պարզապես  բամբասանքներ եմ լսել, որոնց վրա չեմ էլ զարմանում: Հայաստանում գերակշռող մասը հենց բամաբասանքն է: Այն ինչ ես անում եմ , մտածված եմ անում և որևէ  մեկին չեմ վիրավորում: Պարզապես, ներկայացնում եմ  իրական պատկերը և դա անում եմ ճիշտ ու կոռեկտ: Կարծում եմ` մարդիկ ճնշելու ցանկությունից առաջ պետք է մտածեն արժե տվյալ մարդուն ճնշել, թե ոչ:

Ճանաչելով իմ լսարանին` կարող եմ ասել, որ իմ լսարանը իմ երգերը ընկալում են  շատ ավելի լուրջ, և  դա ինձ նաև պարտավորեցնում է, որ երգը գրելիս ավելի ուշադիր լինեմ: Մի մասն էլ կարծում է, որ ես հրահանգ եմ կատարում:

Նարեկ-Ռիսկ կա այս ամենում , որը  նաև գնահատելի է : Սա նաև  պարտքի նման  

բան է հենց  որպես ՀՀ քաղաքացի, սակայն , շատ քիչ մարդիկ են հաշվի նստում այդ պարտքի հետ , հակառակը` իրենց համար ավելի կարևոր է սեփական շահը , քան  պարտքը : Հայկոն վեր կանգնեց այդ  ամեն ինչից, ու օգտվելով առիթից, կրկին անգամ  ԱՈՒՖ-ի անունից   շնորհակալություն եմ հայտնում նրան, ոչ միայն երգի , այլև շատ այլ բաների համար, որը բոլորին պարզ կլինի շուտով. հիմա չեմ ուզում բացել փակագծերը :

Ի՞նչ կարծիք ունեք ներկայիս կրթական համակարգի մասին?

ՀՏ Հայկո- Ինձ համար ավելի կարևոր է կրթվելը, քան  կրթություն ասվածը: Դա ինձ համար նման  է բիզնեսի : Ինձ համար անհասկանալի է վճարովի համակարգում սովորելը:  Դա համակարգի մի բաղադրիչ մաս է, որը հիպնոզացնում է, ներշնչում , որ նրանք պետք է անցնեն այս կամ այն փուլը , որ տրամադրվի  մի փաստաթուղթ, որպեսզի հասնեն այս կամ այն  բանին: Արհեստականորեն ձգում են այս գործընթացին ու բիզնես են անում, մինչդեռ , եթե ցանկություն ունես սովորելու, կարող ես տարբեր ձևերով, շատ ավելի կարճ ժամկետում  գիտելիք ձեռք բերել: Մարդը պետք է անընդհատ ինչ որ բան սովորի, եթե նա չի սովորում համալսարանում ,դա չի նշանակաում , որ նա գիտելիք չունի:

Նարեկ –Կրթական համակարգի  հետ կապված ես և Հայկոն տարակարծիք ենք, ինչը շատ լավ է, քանի որ դա ավելի լավ արդյունք է տալիս, քան միակարծությունը: Կրթական համակարգում մեզ որակյալ կրթություն է պետք  ապահովել, իսկ դա կախված է ղեկավարից: Օրինակ ԵՊԼՀ համեմատաբար քիչ խնդիրներ ունի,  որը գալիս է հենց ղեկավարման ձևից: Մենք առաջին ու հիմնական հետևորդներն էինք Բոլոնյան սկղբունքների, հիմա արդեն չէ. նույնիսկ տարրական ազատություններն  են սահմանափակվել մեր համալսարանում:

Մարդը իրավունք չունի սովորեցնի,  եթե ինքը չի սովորում :  

Որո՞նք են  այն խնդիրները , որ   այսօր խանագարում են երիտասարդությանը  ձևավորել աողջ  քաղաքացիական հասարակություն, և  որոնք են լուծման  ձեր  տարբերակները:

ՀՏ Հայկո –խանգարող հանգամանքները շատ են ,  և դրանցից յուրաքանչյուրը ունի լուծման իր տարբերակը , պարզապես պետք է գտնել լուծման ամենառացիոնալ տարբերակը: Եթե անցյալում   մարդիկ ինչ- որ բան փորձել են ու  չի ստացվել, կրկնակի սխալ է նույն ճանապարհով գնալը: Նախ պետք է տեսնել` որտեղից է առաջացել խնդիրը, հետո նոր փնտրել լուծման տարբերակներ:

Նարեկ-Ամենահրատապ խնդիրը այսօր գիտակցության բացակայությունն է: Քաղաքական համակարգը ողջ դաշտը մոնոպոլիզացրել է , չկա տեղ հանրության արտահայտվելու համար: Ով փորձում է արտահայտվել, այնպես է հասկացվում , որ նա պետք է անպայման քաղաքական ուժի մաս կազմի: Քաղաքացի կերտելու դաշտը բաց է մնացել: Պետք է համախմբել նման մտածելակերպ ունեցող  մարդկանց, ում համար վերքաղաքական է քաղաքացիականը:

ԱՈՒՖ-ը առաջիկայում լուրջ պլաններ է մշակում այս ամենը ռեալիզացնելու համար, որը մենք տեսնում ենք համախմբումը կազմակերպելով: Հայկոյի նման շատերը , ովքեր զբաղված են երգարվեստով, չնայած ինձ համար ռեպը դա գաղափարախոսություն է, կարող են միավորվել ,ու այդ ներուժի համախմբումը կարող է փրկել  ստեղծված իրավիճակը:

Ռեպը երգարվե՞ստ, թե գաղափարախոսություն եք համարում

ՀՏ Հայկո-Ռեպը դա գաղափարախոսություն է, որը եկել է մարդկանց   ծանր սոցիալական  վիճակից: Աշխարհում արդեն ընդունված է , որ ռեպը դեպի փոփ կուլտուրա  է ձգտում : Ռեպ երգելն  ինձ համար առաքելության նման բան է դարձել: Եթե ես ունեմ այդ հնարավորությունը,  թեկուզ  իմ մտքերը փոխանցելու ժողովրդին, ես դա պետք է անեմ: Ես համամիտ եմ Նարեկի հետ, եթե ինչ- որ բան արվելու է, ուրեմն պետք է շատ շուտ արվի,ամենավտանգավոր բանը կլինի, եթե մենք  սերունդը բաց  թողնենք: Հարկավոր է մարդկանց մեջ սերմանել, որ  նրանցից յուրաքանչյուրը  ուժ է և շատ բան կարող է փոխել:

Այս պարագայում  մեր նպատակները համընկնում են :

Առաջիկայում  ի՞նչ սպասենք ԱՈՒՖ-ից

Նարեկ-  Շատ շուտով բոլորդ տեղյակ կլինեք այն ամենի մասին, ինչ որ պատրաստվում ենք անել:

Կարինե Գևորգյան

Պատմական շրջանում ենք

                                            Մեր զրուցակիցն է քաղաքագետ Նվարդ Մանասյանը

Նվարդ, վարչական դատարանը ոստիկանության`Մաշտոցի պուրակի կրպակների ապամոնտաժող բրիգադի չորս անդամներինվարչականպատասխանատվության ենթարկելու պահանջը բավարարեց: Նույն օրը Բրյուսովի անվան լեզվաբանական համալսարանի նոր ռեկտոր ընտրվեց: Երկու պայքարներում էլ ակտիվ դերակատարություն ունեիք: Նմանատիպ լուծումները ինչի՞ արդյունք են:

Կարծում եմ` իմաստները կորցնելու արդյունք են: Տարիներ շարունակ Սահմանադրությանը հղում չանելու, Սահմանադրությունը մոռանալու և կյանքի չկոչելու արդյունք են: Վերջապես, Սահմանադրության մեջ արժեքային հաստատումներ են, որտեղ իրավական լուծումներ չկան, մարդու իրավունքներն ու ազատություններն են արձանագրված, իշխանության տարբեր թևերն ինչպես պետք է հարաբերվեն իրար հետ: Այսինքն` համընդհանուր շրջանակն է, որը պետք է սկզբունքներից ելնելով լուծումներ առաջարկեր կոնկրետ դեպքերի, իրավախախտումների վերաբերյալ, և որտեղ ամբողջ օրենսդրական հոսքը պետք է աշխատեր: Հիմա իրենք վարչական լուծումներ են տալիս, այսինքն` իմաստից զրկված ընթացիկ կիրառական մոտեցումներով, որոնք եթե տարիներ շարունակ փոխկապակցած չեն եղել Սահմանադրությանը, ապա որոշակի կամքի են ենթարկվել, որպես կանոն` դրանք մարդկային կամքեր են, և սա արդարադատ լինել չի կարող: Իսկապես, այս երկու դեպքերում էլ Սահմանադրությունը մոռացել ենք, հիմա, օրինակ, ունենք հայտարարություն, որ սեպտեմբերին նախարարության վերահսկողությունը բուհերում /սա նոր համատեքստում ստուգում է նշանակում/ խստացվելու է: Ստուգումն ինքնին աբսուրդ է թվում նոր իրականության մեջ, երբ սահմանադրությամբ իսկ արձանագրվում է համալսարանական ինքնավարությունն, ինչպես նաև այդ եզրույթը կա “Բարձրագույն և հետբուհական կրթության մասին” օրենքում: Այս դեպքում վերահսկողության մասին պետք է խոսենք, ոչ թե ստուգումների, որոնք հսկողության գործառույթ ունեն: Լուծումները այն ֆորմատի մեջ, որ իրենք են պատկերացնում, կապ չունեն այն համակարգի հետ, որը մենք ենք պատկերացնում:

Նվարդ, ի վերջո, ի՞նչն էր այս վարչական տուգանքի նպատակը, մանավանդ երբ Սերժ Սարգսյանն անձամբ խնդրին լուծում տվեց:

Նախ “կրպակները սիրուն չեն” հաստատումն ասվեց նախընտրական փուլում և հենց ընտրության շեմին, որն ինչ-որ առումով պարտություն էր, ինչը նախագահն արձանագրեց: Ավելորդ աղմուկ պետք չէր իշխանական ռեժիմին, որը շատ արագ ապամոնտաժեց օրենքից դուրս` առաջնորդվելով մեկ անձի կամքով: Չեմ կարծում, որ Սահմանադրության երաշխավորը պետք է տեղական ինքնակառավարման մարմինների գործառույթներին միջամտի: Սա նաև սահմանադրական դրույթի խախտում է: Ավելի շուտ այդ օրերի աղմուկից անհանգստացած` շատ արագ փորձեցին լուծում տալ, դրանից հետո լուծում տալը պետք է շարունակվեր, որովհետև նախադեպ էր ստեղծվել, երբ քաղաքացիական նախաձեռնությունը, սահմանադրության դրույթներին հավատարիմ մնալով, ստիպեց դիմացինին, նույնիսկ սահմանադրության խախտմամբ, լուծում տալ հարցին: Դա կարող էր նախադեպ դառնալ:

Այսինքն` նախագահական ընտրությունների նախաշեմին նպատակը քաղաքացիական հասարակությանը լռեցնե՞լն է:

Նպատակը չփոփոխված շարունակ վերարտադրվելն է, որովհետև հնարավոր է քաղաքացիական հասարակությունը սկսի իրավունքի տեսակյունից վճիռներ կայացնել, արժեքային փոփոխություններ գոյացնել, հասարակական տրանսֆորմացիայի ենթարկվել, և սա լոկալացված օջախ չէ: Դրանք որպես կանոն հետո առաջացնում են նմանատիպ օջախներ: Այս ամենը պետք էր կանխել, այդ թվում նաև անօրինական վճիռների միջոցով: Տարօրինակ չէ՞, որ փաստաբանները մեկօրյա գործադուլ են հայտարարել և մոտ 1000 փաստաբան միացել է գործադուլին: Այսինքն` արդեն մասնագետներն են արձանագրում դատական համակարգի ողբալի վիճակի ու դատավորների կամակատար լինելու մասին: Նպատակը շատ պարզ է` վերարտադրվել, և այդտեղ բոլոր գործիքները գործադրվելու են, բոլոր միջոցներով փորձելու են կանխել իրենց գծագրված պրոցեսները խաթարող գործողություն:

Նվարդ, տարօրինա՞կ չէր, երբ Հիլարի Քլինթոնը իր այցի ժամանակ խրախուսեց թե քաղաքացիական նախաձեռնություններին, թե նաև ոստիկանությանը:

Քլինթոնի այցը քաղաքական այց էր: Քաղաքացիական նախաձեռնությունները, որոնք ստացել են մրցանակներ իրենց կատարած աշխատանքի համար, նաև արժևորվել են քաղաքական շահերին համընթաց տրամաբանությամբ: Ռեժիմի հետ քաղաքական հետագա աշխատանքը շարունակելու համար որոշ այլ խմբեր էլ պետք է մրցանակ ստանային, այս պահին գոնե այդպես եմ պատկերացնում: Չեմ կարծում, որ տիկին Քլինթոնի ձգտումները շատ արդար, քաղաքացիական են: Վերջապես ներկայացնում է գերտերության շահ մի տարածաշրջանում, որտեղ այս պահին շատ արագ պատմական դեպքեր են զարգանում, մեծ պլաստեր են փոխվում, և ռեալիստական հավասարկաշռության նոր եզեր են առաջանալու նոր տրամաբանութան մեջ՝ գլոբալ անվտանգության տեսանկյունից, և հակամարտության հանգուցալուծումն էլ ուրիշ` այլևս ոչ թե տարածքային ամբողջականության և պետությունների աշխարհագրության տեսանկյունից դիտարկելի պետք է լինի, այլև տարածաշրջաններում անվտանգություն երաշխավորելու և այդ երաշխավորողների հետ հավասարակշռություններ կազմելու հմտությամբ է նաև պայմանավորվելու:

Չգիտեմ ինչպիսի զարգացումներ կլինեն, բայց այս պահին մեր սահմանի կրակոցները քանդվող նյարդերով պետության նախնական ազդակներն են: Ադրբեջանի` տարիներ շարունակ պատերազմ հայտարարելու, պատերազմով հանգուցալուծելու դիսկուրսն այնպիսին է եղել, որ այնտեղ քաղաքական էլիտան ինքն իրեն փակուղու մեջ է դրել: Արաբական գարնանը նման ներքաղաքական իրավիճակից խուսափելու համար այդ ռեժիմը պետք է կարողանա այդ վեկտորը ուղղել արտաքին թշնամուն: Սա իհարկե նաև բորբոքվել էր հայ-թուրքական արձանագրություններից հետո, երբ թուրքական կողմը բանավոր պնդում էր տարածքային ամբողջականության տեսանկյունից Ղարաբաղի հակամարտության հանգուցալուծման մասին: Այս ամենը նյարդերը լարեցին, հիմա տեսնենք զարգացումները ուր կտանեն: Վստահաբար Սիրիայի շուրջ զարգացումները, Թուրքիայի` վերջին շրջանի փոփոխությունները, Ադրբեջանի` որպես սատարող ուժի սառեցումը, Չինաստանի հետաքրքրվածությունը առ այն, թե ինչ է կատարվում Սիրիայում, այս բոլորը շատ փոխկապակցված են, և հանգույցը այս տարածաշրջանում է:

Կարծում եմ` պատմական շրջանում ենք և քաղաքացիական տեսանկյունից, և քաղաքական համակարգի, և տարածաշրջանային նոր հանգուցալուծումների առումով:

Սիրանույշ Պապյան